دی‌الکتریک یک قطعهٔ عایق است که با به کار بردن میدان الکتریکی قطبیده می‌شود. وقتی یک دی‌الکتریک در میدان الکتریکی قرار می‌گیرد، بارهای الکتریکی همچون یک رسانا در ماده جریان پیدا نمی‌کند؛ اما به دلیل قطبش دی‌الکتریک به مقدار ناچیزی از حالت تعادل خودشان جابه‌جا می‌شوند و بارهای مثبت در جهت میدان و بارهای منفی در خلاف جهت میدان قرار می‌گیرند. این خاصیت باعث به وجودآمدن یک میدان داخلی می‌شود که به طور جزئی میدان خارجی را تضعیف می‌کند.در هنگامي كه عايق به موادي با رسانايي كم اطلاق مي شود، واژه دي الكتريك براي استفاده براي موادي كه داراي قطبيدگي بالاست، اطلاق مي گردد. اين مقدار با يك عدد كه ثابت دي الكتريك ناميده مي شود، بيان مي گردد. مثال جالب توجه براي دي الكتريك ماده عايق كه بطور الكتريكي بين صفحات فلزي از يك خازن را ايزوله مي كند، مي توان اشاره كرد. قطبش اين دي الكتريك با ميدان الكتريكي بكار برده شده، ظرفيت خازن را افزايش مي دهد.
مطالعه خصوصيات دي الكتريك به ذخيره و تلفات انرژي الكتريكي و مغناطيسي در مواد مربوط مي شود.
واژه دي الكتريك در پاسخ به در خواست مايكل فارادي بوسيله ويليام هيول اختراع شد.
